-
1 studeo
studeo, uī, ēre (vgl. σπεύδω, σπουδή, σπουδάζω, sich sputen), aus innerem Triebe und Drange sich ernstlich um etwas bemühen, etw. ernstlich-, eifrig-, tätig betreiben, sich einer Sache befleißigen, mit Eifer einer Sache obliegen, -sich auf etw. legen, nach etw. streben, -trachten, eifrig auf etw. bedacht sein, etwas (zu erreichen, zu erlangen, sich anzueignen) suchen, I) im allg.: a) m. Dat.: escis alienis, Ter.: praeturae, Cic.: pecuniae, Cic.: novis rebus, Cic. u. Caes.: sacrificiis, agriculturae, Caes.: litteris, optimis disciplinis atque artibus, studieren, Cic.: illi arti, Cic.: eloquentiae, Sen. rhet.: medicinae, Sen. rhet.: iuri civili, rei militari, Crass. or. fr.: gloriae, virtuti, Crass. or. fr.: laudi, virtuti, Cic.: labori ac duritiae, sich anzueignen suchen, sich gewöhnen an usw., Caes.: lectis sternendis munditiisque apparandis, Plaut.: patrimonio augendo, Crass. or. fr.: iuri ac legibus cognoscendis, Cic.: iuri reddendo magis quam muneri edendo, Aur. Vict. – b) m. Genet.: qui te nec amet nec studeat tui, sich nicht um dich bekümmert, Caecil. com. 201. – c) m. Acc.: id agit, id studet, Enn.: horum nihil egregie, Ter.: unum, hoc unum, Cic. u. Hor.: eadem omnia, Ter.: minus has res, Plaut.: illud, Plaut.: res Graecas, Titin. fr.: im Passiv, virtutes eas doceri et studeri posse arbitrabatur, Apul. de Plat. 2, 9. – d) m. Infin. od. Acc. u. Infin., studeo hercle audire, Plaut.: studet intrare, Nep.: studeo scire, quid egeris, möchte gern wissen, Cic. – atque me id facere studeo, Plaut.: illam ad vos redire studeo, Ter.: studui quam ornatissima senatus populique Romani de me iudicia intercedere, Cic.: tamen salvum (Dionysium esse) propter necessitudinem studebat, Nep.: sese student praestare ceteris, Sall.: dissensionem exstingui summe studui, Mat. in Cic. ep.: omnia mutari student, Sall. – e) mit folg. ut od. ne u. Konj.: sterquilinium magnum stude ut habeas, Cato: maxime studebat, ut... excluderet, Auct. b. Alex.: ne solus esset studui, Phaedr.: m. vorgeh. allg. Acc., lenonem ut periurum perdas, id studes, Plaut.: id quom studuisti, isti formae ut mores consimiles forent, Ter.: id studere, ne super impunitatem etiam praemio sceleris frueretur, Liv. – f) mit folg. in u. Akk.: in quam rem studendum sit, Quint.: in id solum student, ut sciant, Quint.: – g) absol.: ita ut aequum fuerat atque ut studui, Ter.: si qui in ea re studebat, Cato b. Gell.: eo quo studuerat (sc. venire) venit, wohin er gewollt hatte, Nep. – II) insbes.: 1) für jmd. Partei nehmen, jmd. durch Gunst unterstützen, tätlich begünstigen, förderlich sein, sich jmds. eifrig od. ernstlich annehmen, alci, Cic. u.a.: alcis rebus, Nep.: partes, quibus illi student, Cornif. rhet.: absol., Sall. Cat. 51, 13. – 2) absol. = der Wissenschaft sich befleißigen, sich wissenschaftlich beschäftigen, studieren (nachaug., bei Cic. dafür studere litteris, optimis disciplinis atque artibus u. dgl.), anni, quibus studuimus, Quint.: studendi solacium, Suet.: apud alqm, Sen. rhet. u. Augustin.: diligenter apud alqm, Sen. rhet. u. Quint.: domi, Quint.: in Tuscis, Plin. ep.: habitavimus unā, studuimus unā, Fronto. – / Ungew. Perf. studivi, M. Aurel. b. Fronto ep. ad M. Caes. 4, 5. p. 68, 3 N.: Infin. Präs. Pass. studiri, Grom. vet. 359, 17.
-
2 studeo
studeo, uī, ēre (vgl. σπεύδω, σπουδή, σπουδάζω, sich sputen), aus innerem Triebe und Drange sich ernstlich um etwas bemühen, etw. ernstlich-, eifrig-, tätig betreiben, sich einer Sache befleißigen, mit Eifer einer Sache obliegen, -sich auf etw. legen, nach etw. streben, -trachten, eifrig auf etw. bedacht sein, etwas (zu erreichen, zu erlangen, sich anzueignen) suchen, I) im allg.: a) m. Dat.: escis alienis, Ter.: praeturae, Cic.: pecuniae, Cic.: novis rebus, Cic. u. Caes.: sacrificiis, agriculturae, Caes.: litteris, optimis disciplinis atque artibus, studieren, Cic.: illi arti, Cic.: eloquentiae, Sen. rhet.: medicinae, Sen. rhet.: iuri civili, rei militari, Crass. or. fr.: gloriae, virtuti, Crass. or. fr.: laudi, virtuti, Cic.: labori ac duritiae, sich anzueignen suchen, sich gewöhnen an usw., Caes.: lectis sternendis munditiisque apparandis, Plaut.: patrimonio augendo, Crass. or. fr.: iuri ac legibus cognoscendis, Cic.: iuri reddendo magis quam muneri edendo, Aur. Vict. – b) m. Genet.: qui te nec amet nec studeat tui, sich nicht um dich bekümmert, Caecil. com. 201. – c) m. Acc.: id agit, id studet, Enn.: horum nihil egregie, Ter.: unum, hoc unum, Cic. u. Hor.: eadem omnia, Ter.: minus has res, Plaut.: illud, Plaut.: res Graecas, Titin. fr.: im Passiv, virtutes eas doceri et studeri posse arbitrabatur, Apul. de Plat. 2, 9. – d) m. Infin. od. Acc. u. Infin., studeo————hercle audire, Plaut.: studet intrare, Nep.: studeo scire, quid egeris, möchte gern wissen, Cic. – atque me id facere studeo, Plaut.: illam ad vos redire studeo, Ter.: studui quam ornatissima senatus populique Romani de me iudicia intercedere, Cic.: tamen salvum (Dionysium esse) propter necessitudinem studebat, Nep.: sese student praestare ceteris, Sall.: dissensionem exstingui summe studui, Mat. in Cic. ep.: omnia mutari student, Sall. – e) mit folg. ut od. ne u. Konj.: sterquilinium magnum stude ut habeas, Cato: maxime studebat, ut... excluderet, Auct. b. Alex.: ne solus esset studui, Phaedr.: m. vorgeh. allg. Acc., lenonem ut periurum perdas, id studes, Plaut.: id quom studuisti, isti formae ut mores consimiles forent, Ter.: id studere, ne super impunitatem etiam praemio sceleris frueretur, Liv. – f) mit folg. in u. Akk.: in quam rem studendum sit, Quint.: in id solum student, ut sciant, Quint.: – g) absol.: ita ut aequum fuerat atque ut studui, Ter.: si qui in ea re studebat, Cato b. Gell.: eo quo studuerat (sc. venire) venit, wohin er gewollt hatte, Nep. – II) insbes.: 1) für jmd. Partei nehmen, jmd. durch Gunst unterstützen, tätlich begünstigen, förderlich sein, sich jmds. eifrig od. ernstlich annehmen, alci, Cic. u.a.: alcis rebus, Nep.: partes, quibus illi student, Cornif. rhet.: absol., Sall. Cat. 51, 13. – 2) absol. = der Wissenschaft sich befleißigen, sich wissenschaftlich beschäftigen, studieren————(nachaug., bei Cic. dafür studere litteris, optimis disciplinis atque artibus u. dgl.), anni, quibus studuimus, Quint.: studendi solacium, Suet.: apud alqm, Sen. rhet. u. Augustin.: diligenter apud alqm, Sen. rhet. u. Quint.: domi, Quint.: in Tuscis, Plin. ep.: habitavimus unā, studuimus unā, Fronto. – ⇒ Ungew. Perf. studivi, M. Aurel. b. Fronto ep. ad M. Caes. 4, 5. p. 68, 3 N.: Infin. Präs. Pass. studiri, Grom. vet. 359, 17. -
3 militare
fight, militate ( contro againstper for)militare in un partito be a member of a party2. adj military3. m soldierfare il militare do one's military service* * *militare agg. military: divisa militare, military uniform; saluto militare, salute; arte militare, the art of war; addetto militare, military attaché; strada, zona militare, military road, zone; cappellano militare, military chaplain; tribunale militare, military court; diritto militare, military law; reato militare, military offence; educazione militare, military education; aspetto militare, soldierly appearance; spirito militare, soldierly spirit; nonostante tutto gli piace la vita militare, in spite of everything he likes military life◆ s.m. soldier: civili e militari, civilians and soldiers; è militare di carriera, he is a regular soldier; fare il militare, to do military service.militare v. intr.1 (fare il soldato) to serve in the army; to be a soldier: aveva militato con Garibaldi, he had served with Garibaldi2 (lavorare a favore di) to militate; to support (s.o., sthg.): militava nelle schiere monarchiche, he supported the Royalist cause; ci sono molti motivi che militano a mio favore, there are a great many points in my favour // militare in una squadra sportiva, to play for a team.* * *I [mili'tare] vimilitare in — (partito, gruppo) to be active in, (marina, aeronautica) to serve in
II [mili'tare]militare in una squadra Sport — to play for/in a team
1. aggarmy attr, military2. sm* * *I 1. [mili'tare]aggettivo military2.sostantivo maschile serviceman*, soldiermilitare di carriera — regular o career soldier
II [mili'tare]fare il militare — (prestare servizio di leva) to be in the army
1) (in un corpo militare) to serve* * *militare1/mili'tare/military; vita militare army life; servizio militare military serviceserviceman*, soldier; i -i the army + verbo pl.; militare di carriera regular o career soldier; militare di leva conscript soldier; fare il militare (prestare servizio di leva) to be in the army.————————militare2/mili'tare/ [1](aus. avere)1 (in un corpo militare) to serve2 (appartenere) milita nel partito comunista he's an active member of the Communist Party; milita nella nazionale inglese he's an England cap. -
4 dual
['djuːəl] [AE 'duːəl]aggettivo doppio, duplice* * *['djuəl](double; twofold; made up of two: a gadget with a dual purpose; The driving instructor's car has dual controls.) doppio* * *['djʊəl]1. adjdoppio (-a), duplicedual controls — doppi comandi mpl
2. nGram duale m, Geom duale f* * *dual /ˈdju:əl, USA ˈdu:əl/A a. attr.1 duplice; doppio: The cells have a dual function, le cellule hanno una funzione duplice; a dual pack, una confezione doppia; (autom., aeron.) dual control, doppio comando2 (mat.) dualeB n.(ling., mat.) duale● (telef.) dual band, doppia banda □ (comput.) dual boot, avvio doppio □ (autom., mecc.) dual brake circuits, doppio circuito frenante □ (autom.) dual carriageway, strada a doppia carreggiata ( con spartitraffico) □ dual citizenship, doppia cittadinanza □ (tecn.) dual-control, (agg.) a doppi comandi; (sost.) auto a doppi comandi: dual-control car [plane], automobile [aereo] a doppi comandi □ (aeron.) dual-control pilot trainer, istruttore di volo su un aereo a doppi comandi □ dual-fuel, per fornitura di elettricità e gas dallo stesso operatore; (autom.) con motore Flex: dual-fuel tariffs, tariffe per doppia fornitura ( di elettricità e gas); a dual fuel car, un'auto con motore Flex □ ( Borsa) dual listing, duplice quotazione ( in due diverse Borse valori) □ (in GB) dual mandate members, deputati che hanno un seggio a Westminster e un altro a Edinburgo (o nel Galles, ecc.) □ (leg.) dual nationality, doppia nazionalità □ (comput.) dual operation, funzionamento in parallelo □ (market.) dual pricing, duplice prezzatura ( vendita di uno stesso bene a prezzi diversi in diversi mercati) □ (econ., mat.) dual problem, problema duale □ (tecn.) dual-purpose, a doppia funzione; bivalente: (mil.) a dual-purpose gun, un cannone bivalente □ dual seat, sella biposto ( di una moto) □ (aeron.) dual-thrust motor, motore a spinta duale □ ( Borsa) dual trading, dual trading □ ( USA) dual-use, con applicazioni civili e militari, «dual use»: dual-use technology [goods], tecnologia [beni] a duplice uso (o «dual use»).* * *['djuːəl] [AE 'duːəl]aggettivo doppio, duplice -
5 militare
I. militare I. agg.m./f. militaire: carriera militare carrière militaire; disciplina militare discipline militaire; vita militare vie militaire; zona militare zone militaire; tribunale militare tribunal militaire. II. s.m. militaire: civili e militari civils et militaires. II. militare v.intr. ( mìlito; aus. avere) 1. ( fare il soldato) servir; ( combattere) combattre. 2. ( fig) ( supportare attivamente) militer: militare in un partito militer dans un parti. 3. ( Sport) jouer: militare nella squadra locale jouer dans l'équipe locale. -
6 autorità
f1) власть; право, полномочиеavere autorità su qd — иметь власть над кем-либоfare uso della propria autorità — пользоваться своей властьюesercitare l'autorità — проявлять свою властьnon riconoscere l'autorità di qd (su di sé) — не признавать чьей-либо власти (над собой)agire di propria autorità — действовать самовольно / самочинноabuso di autorità — злоупотребление властью2) pl органы власти, власти; представители власти, начальство3) авторитетность, вес, влияниеavere autorità con qd — иметь влияние на / пользоваться авторитетом у кого-либоfare autorità in materia di qc — быть авторитетом / мерилом / критерием в области чего-либо•Syn:potenza, sovranità, potere, influenza, signoria, dominazione, supremazia; dominio; giurisdizione; dignità, prestigio, stimaAnt: -
7 militare
I ( milito) vi (a)1) служить в армии, воевать3) (in) активно работать (в какой-либо организации)•Syn:fare il soldato, guerreggiare, combattere, перен. appartenere / essere iscritto (ad un partito e sim)II 1. aggвоенный, воинский2. mвоенный, ( также militare di carriera) военнослужащийmilitari di bassa forza — рядовой состав -
8 autorità
autorità f 1) власть; право, полномочие avere autorità su qd -- иметь власть над кем-л fare uso della propria autorità -- пользоваться своей властью esercitare l'autorità -- проявлять свою власть non riconoscere l'autorità di qd (su di sé) -- не признавать чьей-л власти (над собой) agire di propria autorità -- действовать самовольно <самочинно> dare autorità -- уполномочить abuso di autorità -- злоупотребление властью 2) pl органы власти, власти; представители власти, начальство autorità civili -- гражданские власти autorità locali -- местная администрация; местные власти autorità militari -- военные власти autorità inquirenti -- следственные органы 3) авторитетность, вес, влияние godere autorità -- пользоваться авторитетом avere autorità con qd -- иметь влияние на кого-л, пользоваться авторитетом у кого-л fare autorità in materia di qc -- быть авторитетом <мерилом, критерием> в области чего-л -
9 militare
militare I (mìlito) vi (a) 1) служить в армии, воевать militare in aeronautica -- служить в авиации 2) (per, a favore di) ant бороться, сражаться (за + A); выступать в защиту (+ G), ратовать (за + A) 3) (in) активно работать( в какой-л организации) militare II 1. agg военный, воинский arte militare -- военное искусство servizio militare -- военная служба treno militare -- воинский эшелон alla militare -- по-военному; по-солдатски 2. m военный, (тж militare di carriera) военнослужащий militari di bassa forza -- рядовой состав militare volontario -- доброволец militare di leva -- призывник militare ai servizi civili -- призывник альтернативной службы -
10 autorità
autorità f 1) власть; право, полномочие avere autorità su qd — иметь власть над кем-л fare uso della propria autorità — пользоваться своей властью esercitare l'autorità — проявлять свою власть non riconoscere l'autorità di qd (su di sé) — не признавать чьей-л власти (над собой) agire di propria autorità — действовать самовольно <самочинно> dare autorità — уполномочить abuso di autorità — злоупотребление властью 2) pl органы власти, власти; представители власти, начальство autorità civili — гражданские власти autorità locali — местная администрация; местные власти autorità militari — военные власти autorità inquirenti — следственные органы 3) авторитетность, вес, влияние godere autorità — пользоваться авторитетом avere autorità con qd — иметь влияние на кого-л, пользоваться авторитетом у кого-л fare autorità in materia di qc — быть авторитетом <мерилом, критерием> в области чего-л -
11 militare
militare I (mìlito) vi (a) 1) служить в армии, воевать militare in aeronautica — служить в авиации 2) (per, a favore di) ant бороться, сражаться (за + A); выступать в защиту (+ G), ратовать (за + A) 3) (in) активно работать ( в какой-л организации) militare II 1. agg военный, воинский arte militare — военное искусство servizio militare — военная служба treno militare — воинский эшелон alla militare — по-военному; по-солдатски 2. m военный, (тж militare di carriera) военнослужащий militari di bassa forza — рядовой состав militare volontario — доброволец militare di leva — призывник militare ai servizi civili — призывник альтернативной службы -
12 erudio
ē-rudio, īvī u. iī, ītum, īre (rudis), entrohen = aufklären, unterrichten, lehren, ausbilden, abrichten, a) eine Pers., alqm, Cic. u.a.: iuvenes, Quint.: iuventutem, Cic.: tirones in ludo, Suet.: erudiri in scholis, Quint. – m. Ang. in betreff wessen? durch de m. Abl., tuae litterae, quae me erudiant (mir Aufklärung geben) de omni re publica, Cic. ep. 2, 12, 1. – m. Ang. worin? durch in m. Abl., alqm in iure civili, Cic.: eruditus in litteris, Spart. – m. Ang. wodurch? (worin?) durch Abl., alqm primis litteris, Quint.: alqm omni disciplinā militari, Nep.: principum filios liberalibus studiis, Tac.: Lentulum cum ceteris artibus, quibus studuisti semper ipse, tum imprimis imitatione tui fac erudias, Cic.: er. iuventutem laboribus, Cic. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., filios omnibus artibus ad Graecorum disciplinam, Cic.: filios instituere atque erudire ad maiorum instituta, ad civitatis disciplinam, non ad tua flagitia, ad tuas turpitudines debuisti, Cic.: er. homines ad iustitiae opera, se ad iustitiam, Lact.: multitudo ad tolerandam rerum asperitatem diuturnis casibus erudita, Amm. – od. durch in u. Akk., in assentationem nimiam eruditi, gewöhnt an usw., Amm. 15, 8, 2. – m. dopp. Acc., alqm damnosas artes, Ov. met. 8, 215: alqm cursus, Val. Flacc. 2, 60: alqm leges praeceptaque fortia belli, Stat. Theb. 10, 507: ad erudiendum iustitiam inventutem, Augustin. de civ. dei 2, 7: im Passiv m. Acc. rei, nisi ut ex istis humana mens erudiretur naufragiorum casus, Sulp. Sev. epist. 1, 7: qui eodem in numero Graecas res eruditi erant, Gell. 2, 21, 3 (vgl. 19, 12, 9): sacrorum ritus eruditus, Amm. 23, 6, 33. – m. folg. indir. Fragesatz, quā possint arte capi, Ov. fast. 3, 294. – m. folg. Infin., Ov. fast. 3, 819 sq. Sil. 11, 350: u. so eruditus m. folg. Infin., Plin. 33, 149. Tac. Agr. 8. – m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 3. § 10. – absol., nam est difficile erudire, Varro: Athenas erudiendi gratiā (der Ausbildung wegen) missus, Iustin. – b) lebl. Objj.: liberalibus disciplinis singularis indolem iuvenis, Vell.: plasticen, ausbilden, vervollkommnen, Plin.: erudit admotas ipse capillus acus, gibt Haltung in sich, Ov. – m. ut u. Konj., oculos suos, ut fleant, Ov. rem. 690. – / Part. Perf. Pass. eroditus, Corp. inscr. Lat. 1, 1009.
-
13 rudis [1]
1. rudis, e, unbearbeitet, ungebildet, kunstlos, roh, wild, I) eig.: a) von Lebl.: terra, Varro: ager, Colum.: r. atque infecta materies, Petron.: r. indigestaque moles (v. Chaos), Ov.: marmor, saxum, Quint.: aes (Ggstz. aes signatum), Plin.: hasta, Verg.: novacula ( neben retusa), Petron.: caementum ( neben informes tegulae), Tac. dial. – lana, rohe (noch ungesponnene), Ov. u. Stat.: textum, rohes, grobes, Ov.: so vestis, Ov. ( aber vestes rudes, noch ungetragene, Edict. Diocl. 7, 54 sqq.): capilli, ungeordnetes, Sen. poët.: herba, rohes, wildes, Mart.: uva, harte, unreife, Mart. – neutr. pl. subst., detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus (rohen Gegenständen) et cotes habetibus, Quint. 2, 12, 8. – b) poet. v. leb. Wesen, jung, neu, Amphitrite, ungewohnte, Catull.: agna, Mart.: nati rudes, neugeborene Kinder, Val. Flacc. – II) übtr., roh, unausgebildet, naturwüchsig, kunstlos, ungebildet, ungeschickt, unkundig, unerfahren, a) absol.: forma quaedam ingenii admodum impolita et plane rudis, Cic.: quae pueris nobis ex commentariolis nostris inchoata ac rudia excĭderunt, Cic.: quae rudia atque imperfecta adhuc erant, Quint.: esse illa rudibus et incompositis similia, Quint. – vox r., rohe, Quint.: vox incondita ac rudis (kunstlose), Tac.: r. modulatio, Quint.: modus (tibicinis), Ov.: r. in militari homine lingua, rohe, ungeübte Sprache, Liv. – stilus ( neben confusus), Quint.: rudia prope primordia ac velut futurae mox artis (picturae), Quint.: animi ( neben agrestes), Quint. u. (= noch unerfahrene in der Liebe) Prop.: ingenium, Quint. u. Hor.: r. vita priscorum et sine litteris, Plin.: saeculum, Quint. u. Tac.: anni, junge, frühe, Quint.: r. adhuc aetas, Quint. – v. Pers., r. et integer discipulus, Cic.: tam eram rudis? tam ignarus rerum? tam expers consilii? etc., Cic.: illi rudes ac bellicosi, Quint.: nescit equo rudis haerere ingenuus puer, Hor.: filia r., die noch in der Liebe unerfahrene, die unschuldige, Mart. – b) m. in u. Abl. od. (selten) m. bl. Abl.: alii in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes, Cic.: nulla in re tironem ac rudem esse, Cic.: in communi vita et vulgari hominum consuetudine nec hebetem nec rudem esse, Cic.: rudis in re navali erat, Liv.: sive in amore rudis sive peritus erit, Prop.: r. in re publica, in causa, in iure civili, Cic.: r. omnino in nostris poëtis, Cic.: rudis in plerisque et incompositus, steif u. ungelenk (v. Aristophanes), Quint.: r. sermo nulla in re, Cic. – m. bl. Abl., Ennius ingenio maximus, arte rudis, Ov.: r. studiis, Vell. – c) mit ad u. Akk.: r. ad pedestria bella gens, Liv.: r. natio ad voluptates, Curt.: r. ad partus, Ov.; vgl. Fabri u. Wölffl. Liv. 21, 25, 6. Weißenb. Liv. 35, 26, 3. Drak. Liv. 45, 32, 10. – d) m. Dat.: fontes rudes puellis, den M. fremd, von M. unbesucht, Mart. 6, 42, 4. – e) m. Genet.: imperiti homines rerum omnium rudes ignarique, Cic.: dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse, Cic.: (Verres) non provinciae rudis erat et tiro, sed Siciliae, Cic.: non modo Graecarum litterarum rudes, sed etiam docti aliquantum, Cic.: r. rei militaris, Cic.: r. artium, Liv.: r. bonarum artium, Tac.: r. bellorum, v. Elefanten, Flor.: r. somni, schlaflos, Ov.: r. dicendi, Tac.: tractandi animos, Curt. – f) m. Infin., Sil. 6, 90; 8, 260.
-
14 autorità
1. f1) власть2) орган; орган властиd'autorità — в обязательном порядке; на законных основаниях
3) авторитет•- autorità apostolica
- autorità civile
- autorità collegiale
- autorità competente
- autorità dispotica
- autorità dei genitori
- autorità giudiziaria
- autorità governativa
- autorità indiscussa
- autorità inferiore
- autorità legislativa
- autorità locale
- autorità monetaria
- autorità parentale
- autorità di polizia
- autorità pubblica
- autorità statale
- autorità sovrana
- autorità suprema 2. f plвласти; представители государственной власти; ответственные должностные лица- autorità civili
- autorità ecclesiastiche
- autorità inquirenti
- autorità locali
- autorità militari
- autorità di politica economica
- autorità sanitarie
- autorità tutorie -
15 persone
f pl- persone bisognose di assistenza
- persone che si contraddicono
- persone che si sono dovute allontanare dalla propria residenza per motivi bellici o politici senza potervi tornare
- persone civili
- persone investite di funzini di direzione
- persone tra loro non coniugate
- persone militari
- persone di servizio
- persone unite da vincoli di parentela
- persone legate da vincoli di parentela -
16 erudio
ē-rudio, īvī u. iī, ītum, īre (rudis), entrohen = aufklären, unterrichten, lehren, ausbilden, abrichten, a) eine Pers., alqm, Cic. u.a.: iuvenes, Quint.: iuventutem, Cic.: tirones in ludo, Suet.: erudiri in scholis, Quint. – m. Ang. in betreff wessen? durch de m. Abl., tuae litterae, quae me erudiant (mir Aufklärung geben) de omni re publica, Cic. ep. 2, 12, 1. – m. Ang. worin? durch in m. Abl., alqm in iure civili, Cic.: eruditus in litteris, Spart. – m. Ang. wodurch? (worin?) durch Abl., alqm primis litteris, Quint.: alqm omni disciplinā militari, Nep.: principum filios liberalibus studiis, Tac.: Lentulum cum ceteris artibus, quibus studuisti semper ipse, tum imprimis imitatione tui fac erudias, Cic.: er. iuventutem laboribus, Cic. – m. Ang. wozu? durch ad u. Akk., filios omnibus artibus ad Graecorum disciplinam, Cic.: filios instituere atque erudire ad maiorum instituta, ad civitatis disciplinam, non ad tua flagitia, ad tuas turpitudines debuisti, Cic.: er. homines ad iustitiae opera, se ad iustitiam, Lact.: multitudo ad tolerandam rerum asperitatem diuturnis casibus erudita, Amm. – od. durch in u. Akk., in assentationem nimiam eruditi, gewöhnt an usw., Amm. 15, 8, 2. – m. dopp. Acc., alqm damnosas artes, Ov. met. 8, 215: alqm cursus, Val. Flacc. 2, 60: alqm leges praeceptaque fortia belli, Stat. Theb. 10, 507: ad erudiendum iustitiam in-————ventutem, Augustin. de civ. dei 2, 7: im Passiv m. Acc. rei, nisi ut ex istis humana mens erudiretur naufragiorum casus, Sulp. Sev. epist. 1, 7: qui eodem in numero Graecas res eruditi erant, Gell. 2, 21, 3 (vgl. 19, 12, 9): sacrorum ritus eruditus, Amm. 23, 6, 33. – m. folg. indir. Fragesatz, quā possint arte capi, Ov. fast. 3, 294. – m. folg. Infin., Ov. fast. 3, 819 sq. Sil. 11, 350: u. so eruditus m. folg. Infin., Plin. 33, 149. Tac. Agr. 8. – m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 3. § 10. – absol., nam est difficile erudire, Varro: Athenas erudiendi gratiā (der Ausbildung wegen) missus, Iustin. – b) lebl. Objj.: liberalibus disciplinis singularis indolem iuvenis, Vell.: plasticen, ausbilden, vervollkommnen, Plin.: erudit admotas ipse capillus acus, gibt Haltung in sich, Ov. – m. ut u. Konj., oculos suos, ut fleant, Ov. rem. 690. – ⇒ Part. Perf. Pass. eroditus, Corp. inscr. Lat. 1, 1009. -
17 rudis
1. rudis, e, unbearbeitet, ungebildet, kunstlos, roh, wild, I) eig.: a) von Lebl.: terra, Varro: ager, Colum.: r. atque infecta materies, Petron.: r. indigestaque moles (v. Chaos), Ov.: marmor, saxum, Quint.: aes (Ggstz. aes signatum), Plin.: hasta, Verg.: novacula ( neben retusa), Petron.: caementum ( neben informes tegulae), Tac. dial. – lana, rohe (noch ungesponnene), Ov. u. Stat.: textum, rohes, grobes, Ov.: so vestis, Ov. ( aber vestes rudes, noch ungetragene, Edict. Diocl. 7, 54 sqq.): capilli, ungeordnetes, Sen. poët.: herba, rohes, wildes, Mart.: uva, harte, unreife, Mart. – neutr. pl. subst., detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus (rohen Gegenständen) et cotes habetibus, Quint. 2, 12, 8. – b) poet. v. leb. Wesen, jung, neu, Amphitrite, ungewohnte, Catull.: agna, Mart.: nati rudes, neugeborene Kinder, Val. Flacc. – II) übtr., roh, unausgebildet, naturwüchsig, kunstlos, ungebildet, ungeschickt, unkundig, unerfahren, a) absol.: forma quaedam ingenii admodum impolita et plane rudis, Cic.: quae pueris nobis ex commentariolis nostris inchoata ac rudia excĭderunt, Cic.: quae rudia atque imperfecta adhuc erant, Quint.: esse illa rudibus et incompositis similia, Quint. – vox r., rohe, Quint.: vox incondita ac rudis (kunstlose), Tac.: r. modulatio, Quint.: modus (tibicinis), Ov.: r. in militari homine lingua, rohe, ungeübte Sprache, Liv. – sti-————lus ( neben confusus), Quint.: rudia prope primordia ac velut futurae mox artis (picturae), Quint.: animi ( neben agrestes), Quint. u. (= noch unerfahrene in der Liebe) Prop.: ingenium, Quint. u. Hor.: r. vita priscorum et sine litteris, Plin.: saeculum, Quint. u. Tac.: anni, junge, frühe, Quint.: r. adhuc aetas, Quint. – v. Pers., r. et integer discipulus, Cic.: tam eram rudis? tam ignarus rerum? tam expers consilii? etc., Cic.: illi rudes ac bellicosi, Quint.: nescit equo rudis haerere ingenuus puer, Hor.: filia r., die noch in der Liebe unerfahrene, die unschuldige, Mart. – b) m. in u. Abl. od. (selten) m. bl. Abl.: alii in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes, Cic.: nulla in re tironem ac rudem esse, Cic.: in communi vita et vulgari hominum consuetudine nec hebetem nec rudem esse, Cic.: rudis in re navali erat, Liv.: sive in amore rudis sive peritus erit, Prop.: r. in re publica, in causa, in iure civili, Cic.: r. omnino in nostris poëtis, Cic.: rudis in plerisque et incompositus, steif u. ungelenk (v. Aristophanes), Quint.: r. sermo nulla in re, Cic. – m. bl. Abl., Ennius ingenio maximus, arte rudis, Ov.: r. studiis, Vell. – c) mit ad u. Akk.: r. ad pedestria bella gens, Liv.: r. natio ad voluptates, Curt.: r. ad partus, Ov.; vgl. Fabri u. Wölffl. Liv. 21, 25, 6. Weißenb. Liv. 35, 26, 3. Drak. Liv. 45, 32, 10. – d) m. Dat.: fontes rudes puellis, den M. fremd, von M. unbesucht, Mart. 6, 42, 4. – e) m. Genet.: im-————periti homines rerum omnium rudes ignarique, Cic.: dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse, Cic.: (Verres) non provinciae rudis erat et tiro, sed Siciliae, Cic.: non modo Graecarum litterarum rudes, sed etiam docti aliquantum, Cic.: r. rei militaris, Cic.: r. artium, Liv.: r. bonarum artium, Tac.: r. bellorum, v. Elefanten, Flor.: r. somni, schlaflos, Ov.: r. dicendi, Tac.: tractandi animos, Curt. – f) m. Infin., Sil. 6, 90; 8, 260.————————2. rudis, is, f., jeder dünne Stab, I) zum Umrühren, Kelle, Rührlöffel, Quirl, Cato u. Plin. – II) ein Stab zu Fechtübungen der Soldaten und Gladiatoren, etwa Rappier, Liv., Suet. u.a. – einen solchen Stab erhielt der ausgediente Fechter als Zeichen der völligen Befreiung vom Kampfe od. der erlangten Meisterschaft, tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti? Cic. Phil. 2, 74: acceptā rudi, Capit.: essedario indulgere rudem, Suet. – dah. übtr. v. der Befreiung von gewissen Pflichten oder Verrichtungen, me donari iam rude tempus erat, mich zu entlassen, Ov.: u. so donatum iam rude, des Dienstes schon entlassen, Hor.: me meruisse rudem, Mart. – ⇒ Abl. Sing. gew. rude, selten rudi, wie Capit. Opil. Macr. 4, 5. -
18 ordinamento
m rules and regulationsordinamento sociale rules governing society* * *ordinamento s.m.1 ( l'ordinare) ordering, arrangement; ( ordine, disposizione) order, disposition: l'ordinamento delle parole in una frase, the order of the words (o the word order) in a sentence // (inform.) ordinamento aritmetico, arithmetic sorting2 ( regolamento, sistema) code; system; pl. regulations, rules: ordinamenti civili, civil code; ordinamento giudiziario, judicature (o judiciary); ordinamento giuridico, legal system; ordinamenti militari, military code; ordinamento politico, political system; ordinamento scolastico, regulations of a school.* * *[ordina'mento]sostantivo maschile1) (organizzazione) organization, ordering2) (istituzione) system3) inform. sort•ordinamento giudiziario — court system, judicature
* * *ordinamento/ordina'mento/sostantivo m.1 (organizzazione) organization, ordering2 (istituzione) system3 inform. sortordinamento carcerario prison system; ordinamento fiscale system of taxation; ordinamento giudiziario court system, judicature; ordinamento scolastico school system. -
19 ♦ gun
♦ gun /gʌn/n.1 (mil.) arma da fuoco; bocca da fuoco; pezzo ( d'artiglieria); cannone; fucile; schioppo; carabina; moschetto: (naut.) field (o landing) gun, cannone da sbarco; to load a gun, caricare un cannone; to aim a gun, puntare un fucile; to point a gun at sb., puntare un fucile (o una pistola) contro q.3 colpo ( di cannone, ecc.): to fire a gun, sparare un colpo; a 21-gun salute, una salva di 21 colpi● (fig.) guns and butter, «burro e cannoni»; uguale peso alle spese militari e a quelle civili □ gun barrel, canna ( d'arma da fuoco) □ (mil.) gun breech, culatta □ (mil.) gun carriage, affusto a ruote □ gun case, astuccio (o fonda) del fucile □ (in USA) gun control, controlli sulla vendita di armi da fuoco □ gun-cotton, cotone fulminante; fulmicotone □ (naut.) gun's crew, i serventi al pezzo □ (naut.) gun deck, ponte di batteria □ gun dog, cane da penna □ (mil.) gun drill, esercitazione ai pezzi □ (fig. fam.) gun fodder, carne da cannone □ gun happy, che ha la pistola (o il fucile) facile □ gun harpoon, fiocina scagliata da un cannoncino □ (mil.) gun launcher, cannone lanciamissili □ the gun laws, le leggi sulla detenzione delle armi da fuoco □ ( slang USA) gun moll, ragazza (o donna) di un gangster □ (mil.) gun mount, affusto ( di cannone) □ gun pit, trincea per bocca da fuoco □ gun room, (naut.) quadrato dei subalterni; ( in una casa) sala delle armi da fuoco □ ( di un cane, ecc.) gun-shy, che ha paura degli spari □ gun siege, presa di ostaggi in una casa privata (o in una banca, una scuola, ecc.) ( da parte di banditi che vi si rinserrano) □ (mil.) gun slide, slitta di cannone □ gun smuggler, contrabbandiere d'armi □ gun smuggling, contrabbando d'armi □ (mil.) gun turret, torretta □ ( del vento) to blow great guns, soffiare fortissimo □ (fig. fam.) big gun, pezzo grosso; persona importante; alto papavero □ (fig.) to bring up one's big guns, sparare tutte le proprie cartucce (fig.) □ (fam.) to give it the gun, andare forte; (autom.) dare gas; (fig.) mettercela tutta, sforzarsi □ (fam.) to go great guns, andare forte (fig.); avere un gran successo □ to jump the gun, ( atletica) scattare prima del segnale (di partenza); (fig.) essere troppo precipitoso □ (stor., mil.) to spike a gun, inchiodare un cannone; (fig.) to spike sb. 's guns, frustrare (o mandare all'aria, o a monte) i piani di q. □ (fig.) to stand (o to stick) to one's guns, tenere duro; non mollare; restare della propria idea; essere irremovibile □ ( USA) water gun, pistola ad acqua.(to) gun /gʌn/A v. i.2 (fam. USA, autom.) andare forte; andare a tutto gas: The robbers gunned round the bend, i rapinatori presero la curva a tutto gasB v. t.● to gun down, abbattere (o uccidere) a colpi d'arma da fuoco □ (autom., ecc.) to gun off, andarsene a tutto gas □ (fam.) to be gunning for, dare la caccia a ( un ladro, ecc.); (fig.) dare addosso a ( un avversario, un concorrente, ecc.) □ to be gunning for a job, farsi in quattro per ottenere un posto; dare la caccia a un impiego.
См. также в других словарях:
Traité de Zurich — Le traité de Zurich met fin à au conflit qui oppose la coalition franco sarde à l’Autriche, le traité est négocié et signé entre le 10 et le 11 novembre 1859: les Autrichiens cèdent la Lombardie à la France qui la cède à la Savoie alors que… … Wikipédia en Français
MILES — I. MILES apud Germanos his ceremoniis olim inauguratus est: Mos enim illis in Martis linine salutando, sollennis admodum. Statuitur in contione celebri votivus adolescens, magnâ stipatus propinquorum et amicorum multitudine, quem e coetu aliquis… … Hofmann J. Lexicon universale
aviazione — a·via·zió·ne s.f. AD 1. scienza e tecnica relative alla progettazione, alla costruzione e all uso di aeromobili Sinonimi: aeronautica. 2. insieme dei velivoli civili e militari di uno Stato e dei servizi e del personale adibiti al loro… … Dizionario italiano
decorazione — de·co·ra·zió·ne s.f. CO 1a. il decorare, il decorarsi e il loro risultato: la decorazione con il caramello deve essere eseguita rapidamente Sinonimi: abbellimento, guarnitura, guarnizione, ornamento. 1b. ciò che decora, ornamento, fregio: una… … Dizionario italiano
discriminazione — di·scri·mi·na·zió·ne s.f. CO 1a. il discriminare e l essere discriminato: attuare una discriminazione 1b. disparità di trattamento, spec. nei confronti di particolari gruppi etnici, sociali, politici: la legge non prevede discriminazioni di età,… … Dizionario italiano
dittatore — 1dit·ta·tó·re s.m. 1. TS stor. nell antica Roma, magistrato supremo straordinario eletto in tempo di crisi o di pericolo e investito di pieni poteri civili e militari 2. TS stor. durante il Risorgimento, titolo assunto da alcuni patrioti… … Dizionario italiano
imperialregio — im·pe·rial·rè·gio agg. TS stor. attributo riferito, nelle denominazioni ufficiali, ai funzionari e agli organi governativi e amministrativi civili e militari dell Impero Austroungarico (abbr. I.R.) {{line}} {{/line}} VARIANTI: imperial regio.… … Dizionario italiano
inclito — ìn·cli·to agg. LE illustre, glorioso: ove dorme il furor d inclite geste (Foscolo) | OB come titolo onorifico: inclita corte, inclito collegio | al colto pubblico e all inclita guarnigione, formula con cui in passato ci si rivolgeva a un pubblico … Dizionario italiano
ingegnere — in·ge·gnè·re s.m. FO 1. chi, avendo conseguito la laurea e l abilitazione professionale, ha la facoltà di progettare, organizzare e dirigere costruzioni edilizie, meccaniche, e sim., impianti industriali, miniere, vie e mezzi di trasporto e di… … Dizionario italiano
nobiltà — no·bil·tà s.f.inv. CO 1. classe sociale, determinata dal diritto di nascita o da investitura sovrana, che in passato era depositaria di particolari privilegi, titolare della proprietà terriera e investita delle massime cariche civili e militari… … Dizionario italiano
rappresaglia — rap·pre·sà·glia s.f. 1. TS st.dir. nel Medioevo, autorizzazione con cui la città consentiva ai residenti di rivalersi sui beni degli stranieri inadempienti 2. TS dir.intern. reazione a un atto illecito di uno stato posta in essere dallo stato che … Dizionario italiano